twitter


Kowe aku sapa? Kowe reti sapa aku? Kowe ora reti aku sapa? Apa aku reti kowe ning aku? Kowe bisa omong aku sapa ! Kowe bisa omong aku ! Tapi iku mung aku THOK ! Dudu AKU ! Aja mung bisa reti sapa aku THOK! Ning ya kudu reti AKU iki sapa !


Dening : Supardi Sastrodiharjo

Keprungu panggresahe Rara Amis kang wiwit mau ana sandhuwure praune. Kelingan ganda amis kang tumama ing anggane, kumembeng luhe Rara Amis. Penyakitku iki penyakit sing kepiye? Wis ora ketung bapake Rara Amis ngundang tabib kondhang. Kepengin banget ganda amis kudu minggat saka anggane Rara Amis. Wong tuwane sing mung tukang mincing, uga Rara Amis dhewe judheg banget.
Ing atarane rasa swargane ndonya kang lagi dipucuki, Rara Amis pancen ndeleng pedhut putih kang ngemuli praune. Rara Amis mantep yen aman saka pandelenge mripat liyan. Mula dheweke siyap nandhingi krodhane Resi Palasara kang pilih tandhing.
Rara Amis sing wis diganti jeneng Setyawati dening Resi Palasara wis nggarbini telung sasi. Muntah-muntah kaya-kaya wis dadi padidane Setyawati. Jarene Resi Palasara, kuwi mono gawan bayi. Esuk kuwi, nalika tangi turu, Setyawati mung plonga-plongo. Kanggo golek wangsulane, Setyawati mudhun saka peturon. Atine nggragap ora kepenak rikala nyawang canthelan sing kanggo nyanthelake penganggone Resi Palarasa. Lagi nyawang lawang sing senajan ditutup, nanging wis ora dikancing, kuwi tegese Resi Palarasa wis metu saka omah gubug sing sasuwene iki dienggoni.
Gak penak pikiran lan atine Setyawati. Grayah-grayah tangane ing ngisor bantale Resi Palarasa. Nemu godhong lontar sing kebak tulisane Resi Palarasa. Banjur diwaca.
Nyai Setyawati. Sepurane sing gedhe, aku lunga tanpa pamit. Merga yen aku pamit mesthi ora kok olehi.
Nyai, aku lunga merga nindaake wajibe para resi. Duwe bojo resi ya ngene iki pitukone. Ning aja kuwatir, mantra lan dongaku tansah njaga keslametanmu. Bayi sing saiki isih kok gambol kuwi, suk emben lair lanang. Nuli wenehana jeneng: Abiyasa.
Nyai Setyawati, dak jaluk tetep manggon ing panggonan iki. Sengaja dak dhelikake saka papan rame supaya anggonmu nggarbini ora konangan sapa wae. Kanthi mengkono sebutan prawan, sawise anakmu lanang lair, isih ajeg nemplek ing awakmu. Garising pepesthen, ing mbesuke sliramu bakal diwengku dening Ratu Gung Binathara saka negara Hastinapura kang jejuluk Prabu Sentanu.
Rampung anggone maca, Setyawati mung kelop-kelop. Nganti godhong lontar kuwi ceblok saka tangane, Setyawati isih wae kelop-kelop.

Sumber : Panjebar Semangat No. 50 – 13 Desember 2008


Dening : Yun Sugeng Widodo Adi

Suwarane gendhing ngrangin lemebu ing talingan maweh katentremaning wardaya. Sireping gendhing patalon mbarengi miyose Sang Prabu Karungkala ing Bale Paseban praja Medhang Panataran. Nalikane Sang Prabu Karungkala wus lenggah ing kursi keprabon, banjur paring sasmita kabeh punggawa praja Medhang Panataran kang mara seba ing dina kuwi wis kepareng lungguh makidhupuh. Nanging beneh karo padatan, ing dina kuwi pasuryane Prabu Karungkala katon sintru kaya kurang tilem ing wanci wengi. Babagan tata keprajan kabeh wus katur Sang Prabu Karung Kala kanthi terwaca. Enak kepenak anggone ndangu para nara praja iku, dumadakan saka rumangsane Sang Prabu Karungkala ana tamu kang ayu widadari Dewi Mumpuni. Sang Prabu Karungkala rengeng-rengeng lelagon ati kasmaran.
Trengginas Rekyana Patih Karung Wredha tanggap ing sasmita age-age caos pemut mring ratu gustine. Wantere pamintaning ati kepengin dhaup antuk widadari Bathara Dewi Mumpuni, mula Prabu Karungkala banjur ngetab wadyabala budhal menyang Kahayangan Jung Giri nglamar Bathari Mumpuni. Lampahe prajurit Medhang Panataran yen cinandra pindha sadhula wikridhita. Wiramane gendhing lancaran singanebah kang kamulane garang lan sigrak iku tansaya dangu tansaya mbleret ginantya gendhing ladrang moncer laras slendro sat-satan mbarengi miyose Sang Prabu Wottani Jaya ing Bumi Patanen. Sang Prabu Wottani Jaya lengah ngeedhangkrang ing kursi dhenta ingadep sanggyaning nayaka praja Bumi Patanen pepak andher jejeran.
Wrangka nata Sang Mantri Wredha kang peparab Pari Junjugan dalah agul-agule prajurit Manggala Manggul Paculbrujul uga sowan ngabyantara. Jumbuh karo arane Praja Bumi Patanen, rerenggan keprajan kabeh wujud palawija lan tuwuhan. Palenggahane Sang Prabu Wottani Jaya diwangun gagrag kesuburan wujud pari kapas kang endah banget. Mula ora aran aneh lamun kang minangka landhes dhasaring pakaryan ing praja Bumi Patanen uga isi babagan tanem tuwuh kang ngasilake sandhang bogane manungsa.
Lampahe prajurit praja Bumi Patanen binarung gendhing bubaran nyutra krasa berag lan gumregut.ora antara suwe para prajurit Bumi Patanen iku dumadakan wae kosek humeg deradaban awit papagan karo prajuriting praja Medhang Panataran. Tandya bala Bumi Patanen hambyuk gumulung mangusir ring musuhira risang prajurit Medhang Panataran.


Sumber : Panjebar Semangat – 34/2004


Menurut buku tradisi lisan jawa karya Suwardi Endraswara, tradisi lisan merupakan cirri peradaban primitif. Maka dari itu tradisi lisan juga disebut warisan leluhur jawa yang abadi, dari zaman dulu sampai sekarang dan mungkin sampai yang akan datang tradisi lisan akan menjadi tradisi orang jawa yang turun temurun.
Tradisi lisan ini sudah ada sejak nenek moyang kita belum mengenal huruf, belum mengenal tulisan. Hubungan masyarakat secara oral inilah yang kental dengan cultural leluhur yang sangat berharga. Didalamnya banyak menggunakan kode-kode khas yang penuh makna. Tradisi lisan telah menjadi sebuah media untuk mengekspresikan gagasan dan kontak sosio-kultural dalam suatu kolektif.
Menurut Told an Pudentia ( 1995:2 ), oral traditions do not only contain folktales, myths, and legends, but store complete indigeneous cognate systems, to name a few: histories, legal practices, adat law, medication. Dari pandangan ini, dapat dimengerti bahwa cakupan sastra lisan amatlah luas, tidak terbatas hanya pada cerita rakyat, mite, dan legenda saja, melainkan berupa system kognasi kekerabatan lengkap, misalnya sejarah hokum adat, praktik hokum, dan pengobatan tradisional.
Jika bertumpu pada pendapat Brunvand ( Hutomo, 1991:5 ), folklor adalah as those material in culture that circulate traditionally among member of any group in different versions, whether in oral or by means of customary example. Batasan ini menunjukkan bahwa folklor adalah bagian dari budaya yang sering disampaikan secara lisan. Aspek tradisi menjadi penting terhadap folklor. Ternyata aspek folklor yang penting terletak pada sifat ketradisionalan dan kelisanan. Jadi, folklor merupakan wujud budaya yang lebih luas baik lisan maupun non lisan.. dengan demikian folklor, tradisi, dan tradisi lisan sulit dipisahkan, ketiganya saling melengkapi.
Dalam pengertian lain yang dinyatakan oleh B.H. Hoed dalam buku metodologi kajian tradisi lisan, Tradisi lisan adalah berbagai pengetahuan dan adat kebiasaan yang secara turun-temurun disampaikan secara lisan yang mencakup tidak hanya cerita rakyat, mitos, dan legenda, tetapi juga dilengkapi dengan sejarah, hukum adat, dan pengobatan.

Hal-hal yang terkandung dalam suatu tradisi lisan adalah hal-hal yang terlahir dan mentradisi dalam suatu masyarakat yang merupakan warisan nenek moyang. Pada dasarnya, suatu tradisi dapat disebut sebagai tradisi lisan jika tradisi tersebut dikatakan (oleh penutur) dan didengar (oleh penonton).



Saben padang rembulan
Kupu iku
Menclok  ana mawaran
Mubeng-mubeng sapantaran
Mbalik ing mawaran
Nalika padang rembulan            
Kupu iku
Mubeng-mubeng sapantaran
Ora menclok
Namung mlebat ilang plang

Nalika iku padang rembulan
Kupu iku
Mubeng-mubeng sapantaran
Menclok ora Mleber

Jebule,,
Kupu iku
Ilang plang namung enten kuncup
Nalika mekrok pyak
Kupu iku Menclok

Ora ing mawaran nanging kuncuping.


Dakakoni..
Bisa dadi wasisa ati
Aku bisa ngrasa.karepaning rasa atine
Aku bisa ndhelok abang karepaning  rasa atine
Aku  bisa maca aksara karepaning rasa atine
Aku bisa ndhemok wujud karepaning rasa atine
                Dakakoni…
                Bisa dadi wasisa ati
                Nyatane..
Ngrasa, Ndhelok, Maca, Ndhemok wae ora bisa

Namung karepaning atine rasa sing bisa kokakoni



5       Di Kesunyian sebentar katha, ucapan itu samudramanthana ,  terlihat(lah) anggapan uccaisrawa itu , tanda-tandanya sang winata digunakan oleh sang kadru. Jalannya, jadi :
10   Semua suku dewata mahom, pucuk dari mahameruparwata hinomnya pinakadon  terpanggil  oleh dewa itu. Ikut(lah) suku daiityaanawa mahom itu. Karena ingin semua berkedudukan dewa. di pahom kelompok dewa –daitya berkata(lah) sang hyang narayana :
        ,,Jika berkeinginanku di dewa, hanya semua suku hyang,
        Utsahakaryapiditah
     Jangan palingkan kekuasaanmu dari Ksirarnawa  karena di depan mata pinakonggwan itu dewa. Sebab pertemuan itu perputaran dewa sakapoyanya puteren. Sapi itu liar.
15      Begitulah kata sang Hyang Narayana, yang diperindah oleh dewasurasanggha. Dia berjalan mendatangi Ksiramawa. Dia disebut Mandragiri, gunung di Sangkhadwipa, bumi itu dikelilingi oleh laut Ksranawa: Puncanya ekadasahasrani sebelas ribu yojana; adhobhumeh sasrani , beberapa pantainya sekitar serinu yojana. Begitulah kemajuan iitu yang seperti Mandragiri.  Tetapi dia dicabut oleh sang hyang Anantabogha, mengikuti semua
20           isinya, menjatuhkan ke Ksirnawa, berguna untuk putra laut itu. Dewata  berbicara kepada sang hyang Samudra :
                                                 ,,Kamu memberi hyang Sagara, ayo k ita tidak menderita
25           untuk menulis gajah. Tetapi siddha datang dari Ksrarnsawa dengan abadi, batas bahagianya tribhuwana dan mahadibyanta mapu menghilang ke kelompok hyang  yang cocok.”
                                                Begitulah kata sang kelompok dewata, sang hyang Samudra menyukainya. Ada yang disebut sang Akupa, Kurmaraja, ratunya kura-kura, cerita ruh bhatara Wisnu dulu. Dia menyuruh dhumaranawak dari sang hyang Mandradri, di gunung menurut
30    dasarnya bungkah, dia mengikuti tidak pingsora. Sang hyang  Basuki menjadi kecil  seperti parswa gunung,=, dan sang hyang Indra naik ke agranya, menjadi pemandu di puncak, tidak bersungguh-sungguh menyebarnya. Sampai selesai sapi-sapi liar itu, Selesainya sang dewasura dengan menusuk sang Basuki seperti tali-tali Mandracala. Beberapa dari semua sang dewata mengatur keadaan naganya; daityasangghammunggw itu kepalanya naga. Diapun menusuknya, keuarlah api yang menyembur dari hidung naga, menjadikan asura yang sulit untuk
5     didapatkan. Tidak adadenyarambhana yang  keluarnya berkurang dengan abadi. Bhairawa berteriak-teriak dengan gembira sejadi-jadinya. Dan juga kata gemuruh laut di pusakarawartaka itu. Suara mata mega  ketika berada di pralaya. Tidak ada tindakan
10     yang dilakukannya.
      Dari lamanya Mandracakala menutar kegaduhan dengan melemparkan batu.  Kayu-kayunya runtuh.Mengikir memisahkan lubang lainnya,Dia Pasanigharsana menyemburkan api yang menyalanya tidak terkurur, membakar hutann-hutan dan semua binatangnya yang mengakibatkan singa babi hutan badak yang  berlarian tanpa mengerti tujuannya. Begitu juga dengan ikan yang ada di laut yang terbuang terlempar ke Lamanasagara berputaran di Mandracala. Beberapa sang hyang Baruna itu melemparkan cakram kepada bhatara Wisnu supaya menjadi merana ketika mendatangi patala, menahan kebalikan dari Ksirarnawa, lengket seperti menanak, karang yang tajam panas sepertiapi yang menyala ke parswa menuju Mandragiri dan percikan racun wajah
20           sang Basuki.
                                                Sang hyang Indra teringat penderitaan dewasura karena adanya api yang mengelilingnya, mega itu penghormatannya. Munculah dia dari seluruh wilayah, gunung, laut awan terlihat merata serta halilintar yang bergemuruh. Dia telah sadar, selesai memadamkan api. Beberapa lemak yang berasal dari binatang yang terbakar karena api, darahnya tidak keluar dari kayu-kayu, Dia itu sama seperti arus yang mengalir ke Lawanasagara. Kian
25   lama melengket, dia mengarahkan untuk mengelilingi dewasura, akhirnya hilanglah kesaktian bhatara Wisnu.
30  tatah ksirad abhud ghrtam
    Akhirnya minmyak itu tidak muncul dari pohon, yang terlihat ; bulan yang hanya tinggal separuh, dahuUccaisrawa, mengikuti lu ; mengikuti bhatara Sri, tidak mengikuti Suura sri Laksmidewi, tidak  mengikuti Kostubhamani.
     dewo yata tatwa jagmuh
     Sesampainya di dewata, tidak ada yang datang ke daitya.
     nadantwarih tuta dewah
     Selesainya Dantwari tidak muncul kamandalu putih,
5     keadaan itu terjadi di amrta. Dia mengambilnya dari daitya.
           mamedam ati jampatih                                               
            ,,Ini bagianku”. Begitulah kata dan ucapannya. Penyelesaiannya itu khir dari amrta yang muncul nanti. Mandaraparwata itu membawa tempat kepada Sangkhadwipa, sang suku dewata beristirahat. Bhatara Wisnu berangan-angan
10           karena amrta membawanya.  Membuatnya berkhayal  tentang wajah perempuan, pekerjaan yang telah selesai dengan baik, datang dengan menunggangi wujud daitya.
                                                sarwa kadgatwamanatah
                                                Begitulah pendekatan yang terlihat. Kegembiraan itu mengarah pada daitya yang melihat  perempuan. Tidak merupakan kehilangan amrta, melainkan wujud  Wisnulah dia.
15   Terlihat daitya, marahlah dia. Dengan menyiapkan senjatanya, seperti gada tomara diambilnya, mengikuti sang hyang Wisn. Dia berkuasa,tidak semua dewa datang seperti sang hyang Brahma,
20  sang hyang Iswara, menolong sang hyang Wisnu. Menangkap perang itu; peperangannya dekat dengan Lawanambharnawa, Sangkhadwipa yang berada di tepi Lawanasagara. Terdapat tatanan dalam pertandingan itu, keganasan yang hebat, keberanian yang berganti tujuan. Ternyata perang itulah yang dialami oleh sang hyang Wisnu, yang diikuti oleh angan-angannya arah rodanya yang menuju ke daitya.
      Datang dari posisinya, munculah dia dari angkasa.
       jwalitahutasanasamaprabhumi.
       Tujuannya bagian pinggir api yang menyala. Dia melemparkan cakram ke bhatara Wisnu dari daitya, putuslah lehernya.
5     satasahaasrasah martah
     Beratus ribu yang mati.  Itujuga karena Narayanastra yang mengarahkannya ke nisitasara. Menepi ke tempat tidak ada kabung.Yang mati itu diselamkan ke laut, Meninggalkankan patala.tidak terlalu daitya yang besar, darah yang demikian itu menjelma ke sungai, mengalir sampai ke Lawanasamudra.
10     aditya lohitarakte
      Sang hyang aditya berubah menjadi merah. Demikian juga jasadnya.
       adrim iwa pisawani dhaturaktani sonite
                                               
       Tujuan puncak menguki akarr menjadi merah, demikian juga dengan kali yang terdapat jasad yang tergeletak di prthiwitala.
15                                        Daitya sudah kelelahan, kembalilah bhatara Wisnu menuju dewasanggha berangkat dari amrta. Wisnu telah sampai di pantainya, sampai amrta dia minum. Dia meredamkan  amarahnya yang hampir membuat mati. Tidak mendengarkan raksasa, anak dari sang Wipracinti berjabat tangan dengan Singhika. Wujud dia itu dewata yang meminum air amrta. Mengetahui sang hyang Candraditya raksasa, belajarlah dia ke bhatara Wisnu. Sampai waktunya amrta berada pada leher, 
20    lehernya putus. Lawannya jatuh lemah dan juga parwatasikharanya jatuh. Prthiwi tidak bergoyang, berulah dia kepada keluarganya. Kepalanya tidak sampai angkasa karena keramatnya di amrta. Tetapi tubuhnya mati, karena tisak sampai amrta. dari sakitnya kemudian nasihat sang hyang Candraditya
25  dari bhatara Wisnu.
      bhaksanaiwa rawicandrah

    Dia mengikuti kemarahan sang hyang Candraditya. Memakan tubuhnya sampai  habis.


 Dening : Wisnu Sri Widodo


          Raden Antareja menika putrane Raden Bratasena. Dheweke nimbali  Bathari Ngagini bibi amarga Bhatari Nagagini wis dadi garwane adike Bapake yaiku Raden Arjuna. Dheweke kelingan karo " Tirta Usada ". Tirta Usada iku saka eyang Sanghyang Anantaboga. Putri Wara Sembadra kena tetesane Tirta Usada.  
            Antareja lan Gathutkaca golek Burisrawa amarga wis mateni garwa bibine. Nalika ing alas Gathutkaca nyamar dadi mbok Mbadra sing lagi kangen karo Burisrawa. Banjur Buriswara ketemu karo mbok Mbadra iku,  Dheweke arep ngrangkul mbok Mbadra. Nanging, tangane Burisrawa dicandhak karo mbok Mbadra sing wis malih wujud dadi Gathutkaca.

Gathutkaca gawa Burisrawa  menyang Ngamarta kanggo ngadep Prabu Puntadewa. Nalika krungu Burisrawa arep kena ukuman, Sri Duryudana lan Banowarti mara menyang Ngamarta. Wong loro iku arep njaluk ngapura kanggo Burisrawa supaya ora kena ukuman. Nalika panjaluke Sri duryudana marang sri Kresna ditolak, Banowati mlebu ketemu karo Arjuna. Arjuna njaluk tanggungan marang Banowati kanggo bebaske Burisrawa saka ukuman. Banowati nyanggupi panjaluke Arjuna. Sakwise mangkono, Burisrawa digawa menyang Ngastina diiringi karo para Kurawa. Negara Ngamarta wis malih tentrem maneh. 
Sumber PanjebarSemangat


Dening : Wisnu Sri Widodo 
 Patih Suradenta nyembah marang raja. Dheweke nyembah marang raja amarga arep mbubarake pasewakan. Nalika Prabu Tejamurti nyiram jamas, thukul penggalihan anyar yaiku tumrap Raden Tejaningrat. Nalika wong loro mau kepingin garwa Wara Srikandhi, Janji Prabu Tejaningrat namuung dadi pinaringan, Prabu Tejaningrat malah dadi duratmaka menyang Madukara amarga Raden Tejaningrat kadung katresnan marang putri Pancalaradya. Nalika Raden Tejaningrat ketemu Wara Srikandhi. Banjur, Raden Tejaningrat ngendikan yen dheweke arep garwa Wara Srikandhi nanging Wara Srikandhi nyuwun bebana marang Raden Tejaningrat. Bebana iku, Raden Tejaningrat kudu bisa nugel mustakane Prabu Tejamurti. Nalika Prabu Tejamurti mbukak lawang, dheweke ngonangi adine lagi karo calon garwane. Wara Srikandhi lunga saka kraton lan kutharaja Tunjungmelaya melu patih Suradenta. Dheweke lunga amarga weuh Prabu Tejamurti lan Raden Tejaningrat ambruk. Ing marga catur Wara Srikandhi ketemu kaliyan Sri Kresna, Raden Janaka kepengin ngrebut kabeh pusaka Madukara. Prabu Baladewa anyel, Dheweke nimbali Werkudara. Sakwise ketimbalan iku kadeyan peperangan. Weruh kedadeyan mangkono, Wara Srikandhi menehake pusaka marang Janaka. Nalika prajurit gemrudug ing Tunjungmelaya. Prajurit iku kepingin ngrebut raja gusti, sang Werkudara mbalang maruta. Sahingga prajurit mau padha bali ning negarane. Sri Kresna lan kanca-kacane uga padha bali menyang kasatriyan Madukara jroning kutharaja Ngamarta. Panjebar Semangat


Wanita ayu endah ingkang warna tur kasinungan awet enom kekasih risang Dewi Sinta Basundari. Nanging nadyanta mangkono sajroning uripe Sang Dewi tansah kabentus kelakon kang ora nyenengake ati. Nadyan sang Dewi iku kagarwa dening ratu ing nagara Gilingaya Prabu Palindriya jejulukane. Sang Dewi jumeneng minangka garwa prameswari. Sawijing dina kamaru dening wanita loro cacahe sesilih Dewi Soma lan Dewi Landhep. Dewi Sinta Basundari ora rumangsa seneng atine kamaru lawan Dewi Landhep, awit putri kang sawiji iki isih sedulure dhewe tunggal Bapa lan Ibu. Mula Sang Dewi banjur mutusake bakal ninggalake nagara Gilingwesi, uga ninggalake sang Prabu Palindriya. Sedyaning ati kepengin urip ana ing alas. Ing sajroning pangulandarane, sang Dewi nalika iku kahanane nedhenge mbobot, ngandhut ponang jabang bayi. Ana sajroning gubug tuwa mapan ing tengahing alas, ing kono Sang Dewi nglairake putra. Jabang bayi kasebut banjur kasinungan tetenger Raden Radite, nanging banjur kondhanging akeh aran Jaka Wudhug. Pirang-pirang taun lawase Jaka Wudhug wis katon gelis diwasa. Dheweke seneng memangan sing akeh. Ora nduwe rasa sabar yenta ibune lagi ngliwet mangka telat anggone mangan, agawe jengkele ibune Dewi Sinta. Sanalika Jaka Wudhug mutung, banjur lunga ninggalake ibune. Jaka Wudhug banjur ngulandara manjing alas gung liwang-liwung ngunggahi gunung-gunung sing isih kramat. Lan yenta ana kewan alasan sing nglawan banjur dipateni. Alas lan gunung angker mujudake papan pangulandarane Jaka Wudhug. Jaka Wudhug uga seneng tapa brata nganti mataun-taun lawase. Mula kasektene ngluwihi jin, setan, siluman apa maneh kewan galak. Mula ora mokal yen Jaka Wudhug banjur dadi ratu ana ing nagara Gilingwesi ajejuluk Sang Prabu Watugunung. Bebrayane Prabu Watugunung lawan Dewi Sinta kang ayu tur enem, banjur nurunake putra nganti cacahe 27. Wis dadi pekaremane Prabu Watugunung tansah kepengin tinuju sakrasane keturutan karepe dening para garwane. Kang dadi kesenengane sang Prabu yaiku seneng petan. Mustakane Sang Prabu Watugunung agawe priya gung binathara kasebut banjur pules kapati nendra. Ing sawijing wektu saiba kagete Dewi Sinta nalika lagi satengahing petan, ing mustakane Prabu Watugunung tinemupetha tilas tatu. Sang Dewi Banjur nyuwun katrangan marang Prabu Watugunungapa ta sejatine kang njalari tilas tatu kang mapan ana mustakane. Prabu Watugunung banjur ndongen nalika panjenengane isih cilik lan nakal. Amarga saka dukane ibune, banjur tinuthuk enthong sirahe. Kang kanthi tatu ing mustakane panjenengane banjur lunga ningggalake ibune. Dewi Sinta kaget mireng critane Sang Prabu Watugunung. Lan dheweke lagi sadhar yen sejatine Sang Prabu Watugunung iku malah isih putrane kang lunga. Dewi Sinta banjur nemokake sawijining cara kanggo males seriking ati marang atmajane yaiku kanthi ngojok-ngojoki Prabu Watugunung supaya ngayunake Bathari Sri garwae Bathara Wisnu. Sang Prabu Watugunung banjur dhawuh marang para putrane kang cacahe 27 kinen siyaga ing ngayuda saperlu bakal kakanthi munggah ing khayangan angayunake Dewi Sri. Yen sedyane Prabu Watugunung ora katurutan kahyangan bakal ginawe karang abang. Bathara Wisnu angakuhi lamunta garwane bakal ginarwa dening Watugunung. Mula ora mokal yenta peperangan ora bisa disingkiri. Nadyanta garwa lan putrane Prabu Watugunung uga tinimbalan ing dewa kaunggahake ing Nirwana. Siji mbaka siji padha tetunggalan marang Prabu Watugunung kawiwitan ing dina minggu pahing. Kanthi gancaring ceraita kasebut, mula ing tanah Jawi lan Bali banjur padha migunakake petungan pawukon, kang dumadi saka asmane Prabu Watugunung, Dewi Sinta Basundari, Dewi Landhep lan putrane kang cacahe ana 27. Dening : Purwadi


səparo atiku dakwenɛhake sliramu sasi ruwah limaɳ taµn kəpuɳkµr jare kaɳgo njaɳkəpi atimu sIɳ kaɖµɳ digɔwɔ mlayu saiki atiku koselɛh ɳəndi isIh njəro jam kaɳ gumantµɳ Iɳ sənʈoɳ ɔpɔ kapənɖəm pawuhan mburi omahmu? tinimbaɳ ora kopen Iɳ Iɳ rəgəman luwIh bəciʔ balɛknɔ atiku ora trimɔ yɛn mµɳ arəp disiyɔ siyɔ… Geguritan : Rita


Jambu iku sing tak pengen. Ora iki ora sing sing liya. Ora peduli sanajan benjut. Ora peduli senajan jeglog brok Aku tetep kepingin jambu iku. Wehna aku.. wehna aku.. Aja mbok guak.. Sanajan benjut , katon nyawane, Aku ra peduli. Merga Jambu iku sing dak pengen.


Kowe aku sapa? Kowe reti sapa aku? Kowe ora reti aku sapa? Apa aku reti kowe ning aku? Kowe bisa omong aku sapa ! Kowe bisa omong aku ! Tapi iku mung aku THOK ! Dudu AKU ! Aja mung bisa reti sapa aku THOK! Ning ya kudu reti aku iki sapa !


web stats